Din kjærleik skal nå ut

 

                                                     1. 

                                                     Din kjærleik skal nå ut til heile jorda,

                                                     i nåden din kan alle folk få bu.

                                                     Ein evig dag har kome oss i møte,

                                                     og folkeslaga kan bli eitt i Gud.

 

                                                     2.

                                                     Du sender oss, og glansen frå din kjærleik

                                                     skal skine fram i siger og i tap,

                                                     så Kristus strålar fram i nye andlet,

                                                     eit morgongry skal bli til høglys dag.

 

                                                     3.

                                                     Vi sår ditt ord frå høgfjell og til havet,

                                                     vi går i mot og frykt, vi skjelv og bed.

                                                     Lat våre trinn få vera i din Ande,

                                                     så våre spor ber kjærleiken frå deg.

 

                                                     4.

                                                     Små nakne frø er gøymt i heile verda,

                                                     og trea skiftar farge av di frukt.

                                                     Og vi får kjenne duft av dine greiner

                                                     i varmen din og freden av din pust.

 

                                                     5.

                                                     I takk og tvil kan tonane frå folka

                                                     bli song for oss og glimt på jord av deg.

                                                     Det lét oss få eit lys ifrå ein himmel

                                                     så vi kan kjenne kjærleiken frå deg.

 

                                                     Kristin Reitan

                                                     Molde 2004/06

 

                                                   "... kor mykje herlegare

                                                    skal ikkje då Andens teneste vera?

 

                                                    For hadde fordømingstenesta

                                                    sin herlegdom, 

 

                                                   (lova, som avslører at vi har synda)

 

                                                   kor mykje rikare på herlegdom

                                                   må då ikkje rettferdstenesta

                                                   vera!

 

                                                   (Jesu soning for våre synder.)

 

                                                   For det som var herleg, har no

                                                   ingen herlegdom andsynes denne

                                                   overveldande rike herlegdomen"

                             

                                                  "Då vi altså har ei slik von,

                                                   går vi fram med stort frimod."

         

                                                  "Når dei vender om til Herren,

                                                   vert dekket teke bort.

 

                                                   Men Herren er Anden,

                                                   og der Herrens Ande er,

                                                   der er det fridom.

 

                                                   Men vi som

                                                   med udekt andlet

                                                   ser Herrens herlegdom

                                                   som i ein spegel,

 

                                                   vi vert alle omskapte

                                                   til det same biletet, 

 

                                                   frå herlegdom

                                                   til herlegdom,

                                                   liksom ved Herrens Ande."

 

                                                   Frå 2.Kor 3.

 

                                                 "For Gud, som baud 

                                                  at ljos skulle skina fram

                                                  i mørkret,

 

                                                  han har og late ljoset

                                                  skina fram i hjarto våre,

 

                                                  så kunnskapen 

                                                  om Guds herlegdom

                                                  i Jesu Kristi åsyn

 

                                                  skal lysa fram.

 

                                                  Men vi har denne skatten

                                                  i leirkar,

 

                                                  så den rike krafta

                                                  skal vera av Gud,

                                                  og ikkje av oss sjølve.

 

                                                  På alle vis er vi trengde,

                                                  men ikkje stengde;

 

                                                  rådville, men ikkje

                                                  rådlause;

 

                                                  forfylgde, men ikkje

                                                  forlatne,

 

                                                  nedslegne, men ikkje

                                                  utslegne."

 

                                                 "Difor misser vi ikkje motet.

 

                                                  Og endå om vårt ytre 

                                                  menneske går til grunne,

                                                  så vert det indre fornya

                                                  dag for dag.

 

                                                  For tregsla vår 

                                                  er stutt og lett,

 

                                                  og for oss verkar ho

                                                  ein ny fullnad av herlegdom

                                                  i overmål på overmål.

 

                                                  Vi har ikkje det synlege

                                                  for auga, men det usynlege.

 

                                                  For det synlege varer

                                                  så stutt ei tid,

 

                                                  men det usynlege

                                                  er evig."

 

                                                  Frå 2.Kor 4.